پیام ریاست موسسه اقبال لاهوری به مناسبت ایام فاطمیه

 برادران و خواهران عزیز دانشجو و همکاران ارجمندم در خانواده گرامی اقبال

فاطمیه قصه گوی رنجهاست****فاطمیه تفسیر سوز مرتضی ست

چه کسى مى تواند قصه غم رنگ زهرا علیهاالسلام را آن گونه که هست بازگو کند؛ و اینکه چرا، تنها دختر رسول خاتم صلى الله علیه و آله  و سلّم  که دستش بوسه گاه پدر بود، و خاطرش نزد بابا  از همگان عزیزتر، در اوج جوانى و شکوفایى، پنهان و به دور از چشم آدمیان دو رو و بى وفا، و در دل شب، براى همیشه در آغوش خاک جاى مى گیرد؛ و بدین گونه برگى خونین از دفتر تاریخ ورق مى خورد. زمین، تنها هیجده سال حضور او را گرامى داشت و به او بالید؛ و تو گویى، بیش از آن تحمل چنان بار سنگین و گرانبهایى را نداشت.
 اینجانب این ایام را به ساحت مقدس اولیائ الهی امام رضا علیه السلام و امام مهدی علیه السلام همه ارادتمندان و پیروان راستینش شما برادران و خواهران عزیز دانشجو تسلیت عرض می نمایم.
از درگاه ایزد منان توفیق پیروی از راه و رسم زندگی پاک و الهی آن حضرت را مسئلت مینمایم.  یکى از ویژگیهاى آشکار حضرت زهرا علیهاالسلام ، حیا و آزرم بوده است.  و این ویژگی ،بهترین و مهمترین راه ابراز ارادت به ساحت مقدس بانویى است  که لباس هستى بر جسم مطهرش تنگى مى نمود، و آیینه آفرینش از نمایاندن چهره کامل او ناتوان بود . در حقیقت، اهتمام فوق العاده ایشان به پوشش و حجاب در برابر نامحرمان، ریشه در حیامندى آن حضرت داشت.
حکیم ابو القاسم فردوسى، در ستایش حیامندى بانوان چنین مى سراید:
به سه چیز باشد زنان را بهى****که باشند زیباى گاه مهى
یکى آنکه با شرم و با خواستست****که جفتش بدو خانه آراستست...
 سه دیگر که  بالا و رویش بوَد****به پوشیدگى نیز مویش بوَد
ویل دورانت درباره حیا مى نویسد: «شرم، نوعى عقب نشینى مدبّرانه است که از ترس و پاکى مى زاید. در اقوام متمدّن، حیا یکى از بهترین صوَر تعالى روح عشق است و تا شکوه و درخشندگى بى مانندى بالا مى رود، و گاهى بر عمیق ترین دواعى نفسانى غالب مى شود. این رفتار ظریفانه، از لطف و رقّتى عالى خبر مى دهد. حیا پاداشهاى خود را پس انداز مى کند.»