به مناسبت «روز جهانی گرافیک» انجمن علمی گروه ارتباط تصویری مؤسّسه اقبال لاهوری با همکاری برخی از اساتید و دانشجویانِ داوطلب از رشتههای مختلف، این روز را به شیوهای متفاوت گرامی داشتند. ایده نخستین آن بود که کلمه زمین را بر روی زمین بنگارند و سپس با زبالههایی که از محیط اطرافِ بیرونِ مؤسّسه جمع میکنند، آن را پُر کنند. با پیوستن جمع بیشتری از دانشجویان به این کار گروهی و ضمن رعایت نکات بهداشتی، حجم زبالهها به قدری زیاد شد که تصمیم گرفته شد کلمه زمین را با خودِ کیسههای پُرشده با زباله «بنویسند».
استفاده از زباله به عنوان «متریال» و «مِدیوم» برای خلق اثر و آگاهیرسانی در مورد مسائل محیط زیست یکی از گرایشهای شناختهشده در «هنر معاصر» است. با توجّه به همپوشانی تعاریف و درهمآمیختگی شاخههای مختلف هنر معاصر، میتوان این کار را تحت عناوینی چون «اِکو آرت»، «جانک آرت»، «لند آرت» و «اینستالیشن آرت در فضای بیرونی» طبقهبندی کرد. در این کار کلمهٔ زمین بر مفهومِ زمین دلالت میکرد و کار گروهی دانشجویان تلویحاً بدین معنا بود که تمیز نگاهداشتن محیط زیست نیازمند تلاش، مسئولیتپذیری و همدلی همه است.
کلمهٔ «گرافیک» در اصل یونانی خود هم به معنای «نوشتن» بوده است و هم «کشیدن» و از آنجا که ما مفاهیم را در قالب کلمات و تصاویر میفهمیم، میتوان گفت گرافیک نه صرفاً با «دیزاین» و «تزئین» در معنایی عامیانه، بلکه با کلّیهٔ شئون زندگی میتواند مرتبط باشد. نیازی به گفتن نیست که دغدغههای محیط زیستی جزو مهمترین نگرانیهای نسلهای جوان و آگاه است. نوشتن-کشیدنِ کلمه زمین بر روی زمین با مدیومِ آشغال در تلاشی جمعی، دعوتی بود برای اندیشیدنِ دوباره به «گرافیک»، نسبتِ میان کلمه و واقعیت، زمین و زباله، و نیاز به همدلی برای تغییر و زندگی در شرایطی سالمتر.